فیلسوف ایرانی شهاب الدین سهروردی “نور” را بمثابه سرچشمه همه چیز در فلسفه اشراق خود تعریف کرده است. اشراق نظریه ای در الهیات است که بر طبق آن تفکر بشر نیازمند یاری “نور” می باشد. این نظریه قدیمی ترین و با نفوذ ترین جایگزین برای ناتورالیسم در تئوری ذهن و معرفت شناسی است و یک ویژگی مهم از فلسفه یونان باستان، نوافلاطونی و فلسفه قرون وسطی بود. کلمه نور نمایانگر باور ماست:” هرگاه نور درآمد، تاریکی ناپدید شده و همه چیز نمایان میگردد”.